Kelimelerin okunuşu gibi iç içe bir alemde, kalemlerden bir kalem... Demlik der bu alem. 'Dem bu dem' deyip yazar bazen. Kimi zaman olur müşfik bir anne kalem. Bazen de eli maşalı hanım kalem. Kimi zaman rengarenk bir çocuk alem. Hayat bu ya bazen demlenir alemde elem. Alemi seyreyleyenlere Ayşe'den selam... Ve başlasın kelam...
9 Yorum:
Bitmesin bu kalem, lütfen!
bencede bitmesin! yeni buldum zaten((
yok bitmiyordur di mi? alaska kısmı bitiyor bence...
şiir de foto da güzel.
:)
anlamadım bitmek ne demek.
noldu ki.
aurora takbindeydiniz.. şu günlerde aurora yaşanıyormuş.. umarım bu sefer yakalamışsınızdır auroraları :)
bitmek kelimesi sadece şiirdeki duygulardır umarım, sizi okumak hoşuma gidiyor...
Merhaba
Blogunu yeni keşfettim ve hemen izle kısmını tıkladım.İzlemekteyim:))
Seni de benimkine beklerim.
komirra.blogspot.com
Umarım bitmemiştir..
Sevgiler canım..
NE HOŞ BİR DEMLİK ALEMİYMİŞSİNİZ TANIŞMAYA GELDİM EFENDİM...SEVGİLERİMLE
Yorum Gönder