YOL, YORDAM, UÇAK, BULUT vs.

Baş ağrıları pek alışık olmadığım bir şey. Ama yaşın ilerlediğini hatırlatıyor bana.
Yol, yordam, uçak, bulut, yer, gök, kar, yağmur, uyku... özlem, kırgınlık, kızgınlık, skype, gtalk...
Her şeye rağmen evimizi özlemişim.
Bi de seninle uzun uzun, rahat rahat konuşabilsek Lope...

Bi de ağladım bugün annemle konuşurken, tutamadım kendimi, nasıl başladığını hatırlamıyorum.
Annenin yerini başka kim tutabilir ki...
Anlatamıyorum, anlatamadım...
Herkesin kendi hayatı var, haksızlık etmeyeyim. Ama kırgınım, kızgınım hala...
Kızıma dua ediyorum. Bana kızmasın, kırılmasın...
Anenin yerini kim tutabilir ki... Kim?!
Yaş ilerledikçe niye daha da içerliyorum ki, unutmak huyum halbuki...
Annem, seni çok seviyorum...