DEVR-İ DAİM

Uzun bir aradan sonra tekrar kaligrafi çalışmaya başladım.
Annemle konuştum bugün, hemen hemen her gün konuşuyoruz.
Kendi yoğunluğu içinde mutlu bir hayatı var çok şükür.
Bazen buraya gelmesi için çok ısrar etmemin bencillik olduğunu düşünüyorum.

Ama ben çocuğuyum, o anne. Olur böyle şeyler.
Ben de büyüyünce, onun yaşına geldiğimde, ki Allah izin verirse, hem öyle yoğun hem mutlu olabilecek miyim acaba...
Bu bir devr-i daim diyor.
Evde çocuklarınla olmanın mutluluğunu çıkar diyor.
Onları büyürken seyretmenin tadına var diyor...