GICIK OLASIM VAR

Sayili gunler...
Hoslanmiyorum, daha ilk gunden ah su kadarcik gunumuz varlari, cok mutlu olduk ama sayili gunler cabuk gecer simdiden ayrilik huznu uzerimizdeleri...
Sayili gunler nedir ki, sayili olmasa da olsa da bitiyor.
Kendi akisina donuyor her sey. Niye sikinti yapilir ki simdiden...
Sozumona sayili gunlerde mutluluk koklamak, solumak istiyorum... Lutfen bahsetmeyin.
"Nerde kalmistik en son" donemindeyiz artık. Kameralar, telefonlar... Isinlanmaya da az kaldi zannimca. Uzaklardan gun saymaya gelmedim ki zaten.

Hele son akşamlarımız...
Sırf şu son akşam merasiminden dolayı gidesim gelmiyor bi yere.
Çocukken daha doğrusu evlenmeden önce, her tatilimizin veya gidip kaldığımız her yerin son akşamı hep çok güzel geçerdi de hep derdik ki, bundan önceki günlerimiz de böyle olsaydı keşke... Ama şimdi... ...
Teselli edilip, yüreklendirelecek biz olmalıyken, sanki iknalara direnen ve teselli eden modunda olmaktan hiç haz etmiyorum.
Zaten artık o moda hiç girmiyor, susuyor ve gülümsüyorum...
Bazen gülümsemem o kadar sinir bozucu oluyor ki...
Kendime gicik olasim var bugun. Boooo...

***

"Sahil cok urkutucu, ne garip di mi kimseciler yok."
"Eee napalim simdi..."
"Sinemaya gidelim mi, seninle hic gitmedik..."
"Yok yaaa... Hem 10 bucuktaki seansa yetissek bile kacta biter. Hem sinema hic cazip degil ya, oturup film seyrediyosun, birlikte bi sey yapmis olmuyoruz ki, hem dunyadan soyutlaniyosun..."
"ok? O zaman acik bi yervar midirki, cay icsek bi. Ya da starbucks var midir bu yakinlarda?..."
"Ben icmem, cok cay ictim aksam..."
"Hımm.."
"ee baska nereleri dolasalim?""aslinda benim biraz tuvaletim geldi. Eve bi ugrayayim..."
"Ok..." "Sen arabada yalniz korkar misin, napalim, ya simdi bi daha eve gir, cik, uyandircaz milleti. Ama istersen bekle ya da cikalim, yine ineriz, nereye gidelim, ne yapalim, sen alternatif sun, ben buralari bilmiyorum ki..."
"ok, eve cikalim, bosver zaten gec oldu..."

***