Uzaktaki Soğuklardan Duayla

Duyduğum haberleri açıp da seyretmeye, onlarla ilgili bir şeyler okumaya içim el vermiyor. Ard arda Türkiye'de olup bitenlerle ilgili haberler. Olup bitenler demesi ne kadar da kolay dile. Arada uzaklar olsa da yürek acıyınca acıyor, hüzünlenince hüzünleniyor. Bir de uzakta olmanın acısı eklenince, daha da bir acıtıyor. Sanki Türkiye'de olsam kanayan yaraları sarıp, akan gözyaşlarını silebilecekmişim gibi...
Alaska'nın soğuk havasıyla birlikte duygularım da dumura uğramış gibi, donmuş. Dört duvar arasında bir şey yapamadan durmak, düşünememek, konuşamamak, dertleşememek, donmak bir nevi yani. Kendi kendime kalakaldım gecenin bir vakti.  Şimdi elimden gelen tek şey dua etmek, kırık, dökük bir dua, becerebildiğim kadarıyla...

Kalanlara sabır ve yardım, vefat edenlere ve şehitlerimize rahmet niyazıyla...