Tanışma Alarmı

Yine siren sesleri...  Ambulans mı, itfaiye mi, polis arabaları mı yoksa hepsi mi bilmiyorum. İlk başlarda, dışarıda çok hareketli bir hayat var galiba diyordum da merak edip duruyordum neler oluyor diye.
Polisler için de ya canla başla hakikaten süper çalışıyorlar ya da canları sıkıldıkça siren çala çala geziyorlar diye düşünüyordum. Abartmıyorum bu haftaya kadar, koşuşturuyormuş gibi giden polis arabalarının dışında sadece bir tane sessiz sakin polis arabası gördüm. O da gittiğimiz garage sale'in yakınlarında park halindeydi.
Fotoğrafını çekecektim, arada kaynamış...

Şaka bir yana biraz endişelendim de nasıl bir yer burası diye. Downtown'da yürürken, polis arabasının filmlerdeki gibi hafif sağa yatarak virajı alması ve bir yayanın polis arabasının şimşek gibi gelişi karşısında son dakika kendini kaldırıma atmasına da şahit olunca endişem biraz daha arttı açıkçası.  Çünkü Amerika'nın en güvenli eyaleti olarak biliyordum Alaska'yı. Zaten önüm, arkam, sağım, solum asker. İnşallah çok mühim şeyler olmuyordur.

İşte ben böyle meraklar içinde günlerimi geçirirken, uyuşuk bir sabahımızda, aniden inanılmaz bir sesle irkildik. Bütün odalardaki yangın alarmları çılgın gibi çalıyordu. Hemen koştuk sağa sola baktık, yanan bir şey yoktu çok şükür. Eşim kapıya koştu, koridorda da ateş, duman vs. yok. Çocuklar da çok korktular ne olduğunu anlayamadılar onlar da. Ortada yangın fılan yoktu ama sesten evde duramazdık zaten, bütün bina bizi  dışarı atmak istiyor gibiydi. Aşağıya indiğimizde itfaiye arabasını ve yeni komşularımızı gördük. Yangın yokmuş çok şükür, bir komşumuz tütsü nevinden bir koku yakmış, dumanını da cihaz yangın olarak algılamış.Bu şaşkınlık hengamesi esnasında, geçmiş yıllardan birinde Türkiye'ye giden yaşlı ama gözlerinin içi gülen, enerjik, şimdilerde bizi her gördüğünde kocaman bir gülümsemeyle el sallayan bir çiftle tanıştık. Allah'tan aceleyle indiğimiz için eşimin fotografli kartvizitleri yanında değildi. Ben yanındayken lütfen kimseye bunlardan verme diyorum gerçi... Velhasıl, buradaki ilk izlenimlerimden sonra böyle sıcakkanlı insanlarla karşılaşmak iyi geldi doğrusu...

Az ilerideki ışıklarda bir hareketlilik var ama pencereden pek görülmüyor... Hadi hayırlısı... Yine naniler koşturuyor...