Komşu Güldüren Kek

Henüz çok sosyal olamadığımızdan mıdır nedir, habire bir şeyler pişirip yiyesim var. Son günlerde de Haavuncuk uyur uyumaz, anne- kız geçiyoruz mutfağa. Hem dertleşiyoruz hem oyalanıyoruz beraber. Yemek, pasta, çörek, börek pişirip yemeyi de seviyoruz biz millet olarak zaten. Sevgi ve coşku ifadelerimizi bi düşünsene; yerim ben seni ... Çok tatlısın ya... Ballı kaymağım ...  Elma yanaklım ... 

Şekerim... falan filan... Her ne ise...

Bu sefer canımız kek çekti. Teyzem'in enfes kekinin tarifini bulamayınca bir iki siteyi gezinip, Oktay Usta'nın sitesinden Saliha Teyze'nin kekini yapmaya karar verdim. Dedim, bu da bir teyzedir nihayetinde, benim teyzemin keki kadar olmasa da güzel olur inşallah... 

Esasında keki yapma düşüncemi tetikleyen bir etken daha vardı daha derinlere inersek. Bilinçaltımdaki sebep; Alt komşumuz!

Eve taşındıktan sonra öylesine karaladığım bir kaç satır şöyleymiş;

"Bir kac gunluk ev arayisindan sonra hem  icimize hem cebimize sinen bir ev bulduk cok sukur. Biz cok mutlu olduk ama alt komsumuz pek mutlu olmamis gibi. Ilk iki gun, asagiya giden ‘iki hasari cocukla biz geldik hosgeldik’ ifadesindeki seslere,  asagidan yukari  ‘hosgeldiniz sefalar getirdiniz’ manasinda hic gecikmeden karsilik veren komsumuza da selamlar hurmetler sunuyorum.  Acilen bir tabak ikramla olayi tatliya baglamamiz, 9 aylik kira kontratimizdan da haberdar etmemiz gerek..."

Bu satırları ilk hafta yazmışım... Şimdi de değişen pek bir şey yok.

Eşime söylemiştim ilk hafta;

 - Çocuklar her adım atışında aşağıdan uyarı alıyoruz. Benim de Meral'in de psikolojisi bozuldu. Tabi sen bütün gün zaten evde değilsin, neler yaşadığımızı bilmiyosun. Burada kalırsak yavrularımız çocukluklarını yaşayamazlar. Yazık değil mi onlara... Nolur başka bir yere taşınalım...

- E 9 aylık kontrat yaptık. Nasıl şimdi bir daha taşınıcaz hem başka yere...

- Amerika'da her .şeyde en az 1 aylık deneme süresi olmuyo mu! Belki bunda da vardır. Deriz beğenmedik diye. Olmaz mı... Nooolur taşınalım...

- (Çaresiz bakışlar eşliğinde sessizlik, çünkü ben pek bi etkileyici konuştum sanırsam :p ) ... ... ....

Bir süre sonra sordum emlakçıyı aradın mı diye eşime. Aramış, komşuyla gidip konuşma hsusunda mutabakata varmışlar. Kontrattan bahsetmedi galiba emlakçıya, en az 1-2 aylık  kira  yine de alırlar dedi çünkü. Akabinde komşumuzla tanışma şerefine erdi. Ben gitmedim tabii ki, ama çocuklara şeker yedirip onları da yolladım aşağıya, eşime de tenbih ettim sakın çocukları özellikle ufaklığı kucağına alma da koştursun sağa sola çılgın gibi. Komşumuz da canlı kanlı görsün nasıl yerlerinde duramadıkarını. 

Velhasıl, lafı epey uzattım, sağolsunlar anlayışla karşılamışlar gençler. E tabi alışkın olmadıkları için çoluk çocuğa, ve de üç kişi yaşadıkları için, her biri belki de birbirinden habersiz hoşgeldiniz! diyorlardır diye düşündük.

Neyse, biraz olsun rahatladım o günden sonra. Kendimi komşularımıza ikram yapmaya adadım! Tamam bu çok abartılı oldu.

İşte esasında bu vesileyle yapılan keki, saygıdeğer alt komşumuza ve kız bebekleri olacağını henüz öğrenen, mutlulukları gözlerinden okunan karşı komşularımıza ithaf ettik.  Bu arada ben tarife ilaveten ceviz ve üzüm de ekledim. Bir de tarifte sondaki pişirme taktiğini mutlaka uygula şekerim. O kısmı önemli. 

Ne iyi ettik de kek pişirdik, di mi güzel kızım...