Ağlagül

Gece gece annem tüttü gözümde yine...

Niyeyse sanki içimi daha da açsın, ortamda fon olsun diye de bunu dinliyorum. Veya her dinlediğimde bu şarkıyı gözlerim akıyor içime... Kısır döngüleri seviyorum bazenlerde. Kafam rahat oluyor.

Bir yandan da twitter'dan twitt'leri okuyorum da arada ağlarken okuduğum bazı twitt'ler beni güldürüyor. Değişik bir şey oluyor o da. Mesela ağlarken komik bir bir şey okuyun, gayr-i ihtiyari gülersiniz. Yüz kaslarınız şoka uğramış gibi ne hal alacağını şaşırıyor. Sonra da halinize ağlar mısınız, güler misiniz bilemem. Ben hala çözemedim. Garip oluyor. Değişik bi şey... Ama hoşuma gitti sanki...

Neyse, akşam akşam moralim bozuldu ağlayamadım hemen. Bekledim ortalık sakinleşsin.

Niyeyse pek bi ağlama meraklısı oldum son günlerde. Geçen gece Haavuncuk uyanıp salona geldi pat pat. Komşumuz da yemiyor-içmiyor-uyumuyor sanki her an tetikte. Emlakçıdan yeni evin haberi gelene kadar Harun'a kanat takmayı düşünüyorum ama göbişi beni düşündürüyor. Ağırlıktan değil canım endişem, görüntü açısından yani :p Velhasıl onun uyarısına bile oturdum ağladım. Ağlayarak da uyudum. Eşime göre de psikolojim bozulmuş, paranoyaklaşmışım. Psikolojim bozulduğu için de paranoyaklığımı farketmiyormuşum. Bu da kısır bi döngü. Olsun, bunu da sevdim...